Her şey Burak’ın Yüzünden Oldu!
Sevgili arkadaşım Burak tam tamına bir ay önce ben ve eşimi bir avm’ye götürmüştü. Gezdik, tozduk, güldük, eğlendik…
Buraya kadar her şey çok güzeldi, bir de en üst kata çıkalım dedik. Merdivenden indikten sonra sağ tarafıma döndüğümde şu 1 tl atınca çalışan dijital boy-kilo ölçen makina ile göz göze geldik. Hadi bi tartılayım dedim ama Burak’ın da gelmemesi için dua ediyorum. Yani olası bir yüksek kilo ile karşılaşırsak benimle dalga geçecek çok iyi biliyorum. (Zaten arada dalga geçiyordu benimle kilolusun diye falan:) )
Neyse, ben o tarafa doğru gideyim derken, Burak “nereye gidiyorsun” diye takıldı peşime. Kaçış yok, mecbur önünde tartılmak zorunda kaldım. O tabi bu durumdan çok eğlendi o kısım ayrı… Boyum: 165 Kilom: 73 çıkınca; yüzümde nasıl bir ifade olduysa Burak bile dalga geçemedi… Hayatımda ilk defa 73 kilo olarak gördüm kendimi. Ben genelde halk arasında “çiroz, çubuk kraker bacak” falan diye anılan, 26 yaşına kadar 45 kilo olan bir kızdım.
Evlendikten sonra 48-50-55 diye bir ivme kazandım fakat yine en fazla 65 görmüştüm. Ben tabi 2 sene önce muhtemelen tartılıp bu kiloyu görmüştüm sonra da “nasılsa o rakamlarda takılıyorum” diye içim rahat dolanıyordum. Eşim hiç söylemedi, ben de kendimi hiç öyle görmedim.
Aslında Burak ile tanışmadan önce kimse bana kilon var falan demedi. Yani açık söylemek gerekirse kilolu gözükmüyordum yani aslında balık etli demek bile çok fazla olurdu benim için… Ama yine de aynaya bakınca şuralarımda biraz fazlalık var falan diyordum tabiki.. (Ama biraz:) )
Velhasıl, araba ile eve dönerken ağzımı bıçak açmadı, Burak’ta üstüme gelmedi… Ama ben hayatımın şokunu yaşadım, kafamda deli sorular, o yol bitmedi. Eve geldiğimiz de Burak, daha önce araştırdığı ve hatta uygulayıp memnun kaldığı bir beslenme tarzından bahsetti. İşte gaps ile tanışmamız tam olarak o gün gerçekleşti…